Ze skrzyni – komoda!
2023-08-14
Michał Bałucki: Dziwna pensjonarka
2023-08-16Assumptio Beatissimae Mariae Virginis in caelum
Wniebowzięcie NMP jest w Kościele katolickim świętem nakazanym. Obchodzone jest w Kościele 15 sierpnia. To jedno z najważniejszych świąt maryjnych w Kościele. Zgodnie z tradycją tego dnia wierni do świątyń przynoszą do poświęcenia bukiety złożone z warzyw, owoców, kwiatów i ziół, dziękując za zebrane plony. Wniebowzięcie Marii z Nazaretu jest przedmiotem dogmatu Kościoła katolickiego, ogłoszonego przez papieża Piusa XII 1 listopada 1950 r. w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus (Najszczodrobliwszy Bóg). Dogmat ten stwierdza, że po zakończeniu swojego ziemskiego życia Matka Boża została z ciałem i duszą wzięta do wiecznej chwały.
Šwięto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny obchodzone w Kościele jest od przełomu V i VI wieku, wcześniej pod nazwą Zaśnięcia Bogurodzicy, czyli Koimesis. W Polsce i innych krajach europejskich czci się Matkę Boską Wniebowziętą jako patronkę ziemi i jej bujnej roślinności, stąd w polskiej tradycji ludowej święto znane jest pod nazwą Matki Boskiej Zielnej. W innych krajach też używa się potocznych nazw ludowych, np. Matki Boskiej Korzennej (Czechy) czy Matki Boskiej Znakomitej (Kongo).
Według tradycji, bukiet na Matki Boską Zielnej składał się z 7 lub 77 różnych ziół, zbóż i kwiatów. Ważne, by ilość roślin była nieparzysta. Układano je z popularnych ziół: mięty, bylicy, macierzanki, piołunu, chabrów, kopytnika i krwawnika oraz z kwiatów polnych i ogrodowych. Dodatek stanowiły kłosy zbóż, len, makówki, konopie oraz rozmaite warzywa i owoce: marchew, nabity na patyk ziemniak bądź jabłko, gałązkę obsypana owocami wiśni, gałązki leszczynowe z orzechami.
Opr. Marta Cywińska
Fot. Pixabay
