Stanisława Nowosad: poezja na Wielkanoc

Dzwonią dzwony Zmartwychwstania
W nostalgiczny, wieczny temat,

Który z duszy się wyłania-
Tu we Lwowie nie ma Polski.

I choć zieleń, słońce cieszy
Martwi taki wyrok Boski,

Serce się po polsku śpieszy-
A tu wokół nie ma Polski!

Oderwane od Macierzy
Biedne serce wciąż się żali,
Rytmem swym ku Polsce bieży,
Lwów bez Polski, Polska w dali.
Wiosną wróci ptak, zanuci
Radosne i wieszcze słowa
Lwów do Polski znowu wróci!
Polska wróci znów do Lwowa!

UROCZY KWIECIEŃ
Co za czarodziej, co za cudownik,
Co ciebie zrodził, kwietniu kochany,
I pełen kwiecia stworzył ci pomnik –
By na cześć twoją tworzyć peany.
Kapryśny, zmienny jak młoda dama,
Obdarzasz kwiecia bujną pysznością,
Bo wiem, o kwietniu, tyś wiosną samą,
Wiec miły kwietniu, tyś mą miłością.

Święcimy razem jubileusze,
Święto największe Zmartwychpowstania,
Jak cię nie kochać? Kochać cię muszę,
Uroczy kwietniu, tobie się kłaniam.

Kwiecień to wielki panicz, królewicz
Maj delikatnie bierze pod rękę,
I w tańcu z gracją wytwornych dziewic
Tak świetną parę tworzą swym wdziękiem.

W kwietniu uroczo budzi się życie
I młoda wiosna czar swój rozlewa,
Maj mu pomaga w pełnym rozkwicie,
Królowej Niebios pacierze śpiewać.

NA ZMARTWYCHWSTANIE
Kwietniowy dzionek Zmartwychwstania
Słonecznym blaskiem nas raduje,
Zwycięską nutę dzwon wydzwania
Hosanna Panu! Alleluja!
Ściele się droga ukwiecona,
W procesji kroczy Hostia Biała.
Triumfalną palmę trzyma w dłoniach –
Chorągiew, Chrystus Zmartwychwstały.
Wiosna radością promienieje,
Tchnie nowe życie w łąki, w niwy
I w sercach wiary cud się dzieje –
Zmartwychwstał Chrystus! Bóg nasz żywy!

***

Witam cię kwietniu, cudny początku
Nowego Życia zarania,
Gdzie kwitnie wiosną w każdym zakątku,
I dzwonem brzmi Zmartwychwstania.

Witam cię kwietniu, mój ty miesiącu,
I czekam z sercem bijącym
Pierwszej zieleni, uśmiechu słońca
I kwiecia pąków kwitnących.

Kocham cię kwietniu! Bądź pozdrowiony
W wierze, nadziei – obficie,
Na ,,Alleluja,, radosne dzwony
Zwiastują nam nowe życie.

Kocham cię kwietniu! Bądź pochwalony
W naszej miłości nawzajem.
Czas wymarzony! Czas rozmarzony,
Wszak kwietniu – pachniesz już majem.

Stanisława Nowosad

Od redakcji:

Zachęcamy  serdecznie do lektury wierszy  Stanisławy Nowosad, ur. 12 IV 1942 roku we Lwowie. Jej dzieła poetyckie, których głównymi motywami są polskie i katolickie wartości, głęboki patriotyzm i zachwyt nad ojczystą przyrodą, były drukowane na łamach „Gazety Lwowskiej”, „Naszych dróg” oraz „Kuriera Galicyjskiego”.

Fot. Pixabay