Nawet, gdy wymieranie dobiegło końca część rekinów nauczyło się korzystać z bliskości brzegu. Po milionach lat nauczyły się atakować zwierzęta przemierzające wybrzeże, jak również pełzać na krótkich dystansach. Wykorzystywały do tego celu płetwy niezgrabnie przebierając nimi po suchym lądzie. Kolejne pokolenia doskonaliły jednak tę trudną sztukę dając początek nowemu rodzajowi płazów. Kolejne masowe wymierania nie powstrzymały potomków rekinów i tak narodziły się lastarony.

 

Wyglądem lastarony różnią się od swoich przodków. Pewne ich cechy przetrwały jednak opuszczenie wody i uczyniły z nich jedne z najbardziej niebezpiecznych drapieżników lądowych. Doskonały węch pozwalający wyczuć żarłaczom nawet odrobinę krwi w wodzie dostosował się do wymogów lądu. Niezwykle wrażliwe nosy lastaronów pozwalają im nie tylko wyczuć potencjalną ofiarę, ale nawet zidentyfikować jej gatunek. Lastarony to zwierzęta niezwykle inteligentne i maksymalnie wykorzystujące swój węch. Młode uczą się od rodziców, jaka woń oznacza solidny posiłek, a jaka należy do małej przekąski. Lastarony zawsze polują w grupach na stada roślinożerców. Choć wygląd ich kończyn nie wskazuje na szybkość, są w stanie prześcignąć niejedną ofiarę.

 

Lastarony znajdują się na szczycie łańcucha pokarmowego, żadne zwierzę nie jest na tyle głupie by próbować im zagrozić. Oczywiście tylko część rekinów ruszyła na podbój lądów. W ziemskich morzach i oceanach wciąż żyją ryby wyglądające niemal identycznie jak gatunki zamieszkujące Ziemię w XXI wieku. Lastarony stanowią jednak novum w długiej historii jednej z najbardziej odpornych na masowe wymierania grup zwierząt.Oczywiście nie są to jedyne zwierzęta przemierzające las. Roślinożerców śmierć może dosięgnąć również z powietrza. Prym w jej zadawaniu niosą chotle, żyjące w koronach drzew drapieżne ptaki.Ich przodkowie przetrwali dzięki stopniowym zmianom stylu życia, które nastąpiły jeszcze przed erupcją Yellowstone.