Tomek Mostek: Królowa śniegu

Klęczysz na białym dywanie samotności

Dwie łzy zmieniają się w diamenty

Oczy spojrzeniem lśnią miłosnym

Czuję się sercem twym objęty

Klęczysz bo skrzydła masz złamane

Upadłaś szukając mojej duszy

Dwa drżące w ciszy słowa są wyznaniem

Wiatr gwiezdnym pyłem noc przyprószył

Anielskich dłoni aksamitność

Kojącym dotykiem mnie ujmujesz

Po łzach na śniegu kwiaty kwitną

Ust usta dotykają czule